Δυστυχώς, σε κάποιους δεν αρέσει η αναφορά στο παρελθόν των Φυλακών, στις εικόνες της ντροπής και της ανθρώπινης απαξίωσης, γι’ αυτό τη βαφτίζουν «παρελθοντολογία» και προτιμούν να κρύβονται. Έχουν επιλεκτική μνήμη, ενθυμούμενοι μόνο ότι ασκούσαμε έντονη κριτική για την τότε κατάσταση στις Φυλακές: για τις συνθήκες της εξευτελιστικής μεταχείρισης, της καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα από τις διάφορες μορφές βασανιστηρίων, που προσέβαλλαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των κρατουμένων και εξέθεταν την Κύπρο σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που κατέγραφαν τις αξιολογήσεις του σωφρονιστικού συστήματος. Η κριτική ασκείτο για την ανοχή και απάθεια των προηγούμενων κυβερνώντων έναντι στα όσα απαράδεκτα και απάνθρωπα εκτυλίσσονταν στις Φυλακές. Γι’ αυτό, ως αυστηροί τότε επικριτές, με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα αντιμετωπίσαμε αυτές τις καταστάσεις και έτσι θα συνεχίσουμε για την αναμόρφωση του σωφρονιστικού μας συστήματος, γιατί δεν νοείται εκσυγχρονισμός των φυλακών όταν αφήνονται να υπάρχουν καταστάσεις που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μας παρέδωσαν ένα χάος στις Κεντρικές Φυλακές, μια ντροπή για την κοινωνία και τον πολιτισμό μας και αυτό καταγράφεται σε όλες τις Εκθέσεις της Επιτρόπου Διοικήσεως μέχρι και το έτος 2012, αλλά και στις αξιολογήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης, Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT), καθώς και της Υποεπιτροπής του ΟΗΕ για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (SPT). Οι συστάσεις τότε και των τριών αξιολογητών αμέτρητες, αλλά η ανταπόκριση πενιχρή έως ανύπαρκτη. Άραγε δεν έχουν τίποτε να πουν γι’ αυτή την κατάσταση που μας παρέδωσαν ή μήπως αισθάνονται ντροπή και δεν επιθυμούν καν να το θυμούνται;
Καταγεγραμμένο είναι και το γεγονός ότι ασκούσαμε κριτική τόσο για τις καταστάσεις στις Φυλακές όσο και για τις προαγωγές που γίνονταν στην Αστυνομία στη βάση μη αξιοκρατικών νομοθετικών διαδικασιών, γι’ αυτό και σήμερα, ακυρώθηκαν όλες στο Ανώτατο Δικαστήριο. Σεβόμενοι το Νόμο, θα συνεχίσουμε με κάθε υπευθυνότητα να εφαρμόζουμε τα νομοθετημένα κριτήρια προαγωγής και όχι οποιαδήποτε άλλα ξένα προς αυτά, ώστε να προάγεται και εμπεδώνεται η αξιοκρατία στο Αστυνομικό Σώμα.
Είναι απόλυτα λογικό να γίνεται σύγκριση της κατάστασης που παραλάβαμε, έστω και αν κάποιοι την ονομάζουν παρελθόν, με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί ένας αντικειμενικός αξιολογητής να εξαγάγει ακριβή συμπεράσματα για τη πρόοδο και ή τη βελτίωση που έχει επιτευχθεί σε κάθε τομέα.
Ας παραδεχθούν λοιπόν, όλοι αυτοί που επικρίνουν τους σημερινούς κυβερνώντες τι δεν έπραξαν εκείνοι και ας δεχθούν ότι δεν μπορεί να συγκριθεί η πρότερη κατάσταση των Φυλακών με την κατά πολύ βελτιωμένη κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Αυτό, βέβαια, απαιτεί ειλικρίνεια έναντι της κοινωνίας γιατί θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις για τη δική τους έλλειψη υπευθυνότητας και πολιτικής βούλησης για να διορθώσουν χρόνιες προβληματικές καταστάσεις. Αυτοί που σήμερα μετατρέπονται σε κατήγορους, οφείλουν κατ’ αρχήν – εάν γνωρίζουν τον ορισμό του όρου ‘πολιτική ευθιξία’ – να δηλώσουν ξεκάθαρα στην κυπριακή κοινωνία πού ήταν η δική τους ευαισθησία και ευθιξία όταν επικρατούσαν συνθήκες ανθρώπινης απαξίωσης στις Κεντρικές Φυλακές και να δώσουν εξηγήσεις γιατί επεδείκνυαν τόση ανοχή και αδιαφορία.