Αισθάνομαι την ανάγκη να διευκρινίσω κάποια πράγματα καθώς οι πολίτες γίνονται αποδέκτες παραπληροφόρησης το τελευταίο διάστημα σχετικά με κάποια ζητήματα, όπως αυτό που αφορά το πόθεν έσχες.
Είναι σε όλους γνωστό ότι οι νόμοι που αφορούν το πόθεν έσχες του Προέδρου, των Υπουργών και των Βουλευτών και ορισμένων αξιωματούχων της Δημοκρατίας, ψηφίστηκαν κατά την τελευταία συνεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 14 Απριλίου 2016. Για την ιστορία όμως πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι τα νομοθετήματα προήλθαν από νομοσχέδια που ετοιμάστηκαν μαζί με το πακέτο νομοθετημάτων που εξήγγειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την προεκλογική περίοδο και στην συνέχεια κατατέθηκαν στην Βουλή των Αντιπροσώπων τον Μάρτιο και Μάϊο του 2013.
Στόχος των νομοσχεδίων, όπως και των νομοσχεδίων που αφορούν τον περιορισμό των θητειών του Προέδρου της Δημοκρατίας και των βουλευτών και τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας μόνο σε ζητήματα που σχετίζονται με τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα τους, τα οποία εκκρεμούν στη Βουλή των Αντιπροσώπων, ήταν η διασφάλιση της διαφάνειας στη δημόσια ζωή, της πολιτικής ευθύνης και η λήψη μέτρων κατά της διαφθοράς.
Με τα νομοσχέδια για το «πόθεν έσχες» η Κυβέρνηση ρύθμισε τη διενέργεια αποτελεσματικού ελέγχου της δήλωσης περιουσίας και τη δημοσιοποίηση των δηλώσεων περιουσίας των πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων ΠτΔ, υπουργών και βουλευτών, καθώς και των αξιωματούχων ασκούν κατά κυρίαρχο τρόπο εξουσία.
Τα νομοσχέδια ψηφίστηκαν σε νόμο τρία χρόνια μετά και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι επισημάνσεις του Γενικού Εισαγγελέα ότι οι ρυθμίσεις δεν πρέπει να εκφεύγουν των ορίων της αναλογικότητας, γεγονός το οποίο οδήγησε τον ΠτΔ να απευθυνθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο ώστε να διαφυλαχτεί η συνταγματικότητα των Νόμων. Ειδικότερα δεν έλαβαν υπόψη τις επισημάνσεις τόσο του Υπουργείου, όσο και του Γενικού Εισαγγελέα ότι η δημοσιοποίηση των δηλώσεων περιουσίας όλων των κρατικών αξιωματούχων θα επέφερε προβλήματα συνταγματικότητας.
Συνεπώς, διευκρινίζεται ότι οι Αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας έγιναν για να διασωθεί η συνταγματικότητα των νόμων για το «πόθεν έσχες», καθότι μια τρίτη κήρυξη των ως αντισυνταγματικών θα είχε ως αποτέλεσμα την μη εφαρμογή του, γεγονός το οποίο βρίσκει κάθετα αντίθετη την Κυβέρνησης.
Οι πολίτες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν την διακηρυγμένη θέση της Κυβέρνησης και το έργο που επιτελεί για την καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς και δεν παρασύρονται από παιχνίδια εντυπώσεων και παραπληροφόρησης, ώστε να παραβλέπουν την πολιτική βούληση που υπήρξε μέχρι στιγμής και που θα συνεχίσει να υπάρχει, με τη λήψη επιπλέον μέτρων μέχρι την οριστική κάθαρση.
Και θα επαναλάβω: Σήμερα η διερεύνηση υποθέσεων διαπλοκής και διαφθοράς προχωρά και κάποιοι οδηγούνται ενώπιον της δικαιοσύνης, άραγε γιατί; Καταγγελίες γίνονταν από την περασμένη δεκαετία όμως παρέμεναν στα συρτάρια, άραγε γιατί; Όπως και τότε υπήρχαν, έτσι και σήμερα υπάρχουν ανακριτικές αρχές, καθώς και ανεξάρτητοι θεσμοί.
Άραγε γιατί δεν προχώρησε η διερεύνηση των υποθέσεων που αφορούσαν τα Συμβούλια Αποχετεύσεων για μίζες που δόθηκαν κατά την περασμένη δεκαετία ή για τον καταρτισμό των συμβολαίων για τα ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ που έγιναν την ίδια περίοδο, καθώς και άλλες καταγγελίες που αφορούν ημικρατικούς οργανισμούς, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης και πιστωτικά ιδρύματα; Μήπως, υπονοείται ότι την ευθύνη φέρουν οι τότε αξιωματούχοι;
Ο λόγος είναι πασιφανής: υπάρχει η πολιτική θέληση για διαφάνεια, η απαιτούμενη στήριξη προς τους ανεξάρτητους θεσμούς, η λήψη νομικών και πρακτικών μέτρων που ενδυναμώνουν και ωθούν το έργο των ανακριτικών αρχών και αυτή εκφράζεται από το υψηλότερο επίπεδο από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Είμαι βέβαιος ότι κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει το έργο που επιτελέστηκε μέχρι σήμερα και τα ουσιαστικά μέτρα που λήφθηκαν από αυτή την Κυβέρνηση για σκοπούς πάταξης της διαφθοράς και ούτε βέβαια έχουμε παραλείψει να επισημάνουμε την αποφασιστικότητα που έχουν επιδείξει οι ανεξάρτητοι θεσμοί. Γι’ αυτό η οποιαδήποτε προσπάθεια μηδενισμού του έργου της Κυβέρνησης είναι μάταιη.